Wij kennen geen daden zonder intentie. Elke daad heeft een intentie als bron en elke intentie heeft een gedachte als bron. Hoe dichterbij je bij Allaah, de Verhevene bent hoe makkelijker het is om een daad omwille van Allaah te verrichten. Is jouw afstand tot Allaah groter, dan kan jouw intentie voor een daad omwille van deze doenja zijn. Dit is een kwalijke zaak, omdat de daden beloond worden op basis van onze intenties. Stel je eens voor dat jij een moskee laat bouwen, maar omdat dit omwille van deze doenja is, jij nooit de beloning zult krijgen die Allaah hiervoor heeft opgesteld. De moeite en energie die jij erin hebt gestoken is dus allemaal voor niets geweest.
Het is zo gemakkelijk om een eeuwige beloning te verliezen voor deze onbeduidende doenja. Doenja moedigt en onderschrijft het uiten van prestaties om een soort doenja-waardering te krijgen. Uren en uren van het leven worden verspild aan het tonen van doenja, inclusief iemands goede daden op sociale media, in bijeenkomsten en als onderdeel van iemands sociale leven. ‘Doenja pronken’ op zichzelf is destructief, maar ‘Akhira-pronken’ is vernietigend. Subhana llaah men moet zichzelf altijd herinneren aan de hiërarchie van zonden en de volgorde ervan:
- Grote shirk
- Kleine shirk
- Grote zonden
- Kleine zonden
Kleine shirk staat hoger in de hiërarchie van zonden dan grote zonden. Subhana llaah het zit ingeprent bij ons om grote zonden volledig te vermijden (zonden die een straf met zich meebrengen, bijv. moord, zina enz.). Echter zijn de meesten van ons zich niet bewust van hoe verborgen en dodelijke kleine shirk is. De meesten zijn zich er niet van bewust dat het zondiger is dan die waslijst met grote zonden. Kleine shirk is waar iemand zijn/haar oprechtheid besmet, dus de daad van aanbidding is niet zuiver en niet enkel omwille van Allaah, de Verhevene. De Boodschapper van Allaah (vrede zij met hem) zei:
“Waarlijk, waar ik het meest bang voor ben, is de kleine shirk.”
Subhana llaah, de Boodschapper (vrede zij met hem) zei dat dit hetgeen is dat hij voor ons het meest vreest! De Metgezellen (moge Allaah tevreden met hen zijn) vroegen hem, “Wat is kleine shirk, ya Rasulullaah?” Hij zei, “Ar-riyaa” is pronken. Pronken in religieuze zin is wanneer men een daad van aanbidding verricht, maar de kwaliteit van aanbidding is onaanvaardbaar omdat het leeg is van oprechtheid. Een voorbeeld hiervan is als men het gebed verricht met de gedachten door die en die gezien te worden of men geeft van hun rijkdom weg aan eervolle doelen, maar onteert zichzelf door dit te doen om lof te krijgen van de mensen enz. Men doet Umrah omdat ze gretiger zijn en zich meer zorgen maken dat hun selfies de juiste intentie uitbeelden, en niet om de lens waarmee hun ziel bekeken wordt. 
Weet wat je laat zien
Subhana llaah betekent dit dan dat men nooit details van hun ‘ibaadah moet delen? Intentie staat centraal. Als iemand oprecht het gevoel heeft dat het onthullen van zijn ‘ibaadah anderen zal helpen/motiveren/ dichter bij Allaah, de Verhevene zal brengen, dan is het goed om te delen. Maar zelfs dan moet men terughoudend zijn en alleen delen wat nodig is om te helpen. Dit zou kunnen betekenen dat iemand een worstelende persoon aanmoedigt om tahajjud (nachtgebed) te bidden, omdat het henzelf heeft geholpen bij het verhoren van hun duaa’. Men hoeft niet meer te onthullen dan nodig is, bijvoorbeeld degene die tahajjud aanmoedigt en zegt dat hij/zij al 30 jaar tahajjud bidt op het laatste derde deel van de nacht enz. Men moet altijd voorzichtig zijn om een eeuwige beloning te verliezen. Een goede indicator van oprechtheid is wanneer men constant bang is om kleine shirk te plegen, omdat dit betekent dat men voorzichtig zal zijn en zich bewust zal zijn van hun intentie. De Boodschapper (vrede zij met hem) zei:
“Alle daden zijn gebaseerd op hun intentie.” [Bukhari, moslim]
De Boodschapper (vrede zij met hem) zei (kleine shirk) is zo gevaarlijk dat het is als de zwarte mier op de zwarte rots in de nacht zonder maan. De beste manier om jezelf te beschermen is om de derde persoon uit ‘ibaadah te elimineren. Men doet dit door privacy te prioriteren waar het alleen Allaah, de Verhevene en zichzelf is die iemands intentie voor een ‘ibadah kent. Als iets een geheim is tussen zichzelf en hun Heer, dan zal het niet alleen oprechtheid bevorderen, maar het zal iemand ook helpen om te kunnen horen bij één van de zeven die de beloofde schaduw op de Dag des Oordeels zullen ontvangen: een persoon die zijn Heer privé gedenkt en hierdoor een traan laat.
Hoe kun je dit doen?
Praktische tips om oprechtheid te bevorderen zijn onder meer het aanmoedigen tot het goede, door de algemene persoonsvorm te gebruiken in plaats van de eerste persoon.
Altijd pauzeren en een innerlijke dialoog hebben wanneer iemand de behoefte voelt om hun ‘ibaadah te uiten … een zelfbeoordeling van waarom doe ik dit? Voor wie doe ik het en neem ik dan de stappen om die eeuwige beloning inshaae Allaah veilig te stellen en te beschermen. Laten we nooit de eerste drie vergeten die Djahannam binnenkwamen: een geleerde, een gulle rijke man en een martelaar. Waarom? Ze deden alle drie de beste Akhirah-daden, maar verpesten het door er doenja-deals aan te verbinden… wat inhoudt dat ze kozen voor doenja-lof, eer, erkenning en doenja-beloningen en zij lieten daarmee de grote eeuwige beloning vallen. In Sahih Bukhari, boek 20, hadith 4688, wordt bepaald dat betreffende alle drie zal worden bevolen om hen op hun gezicht mee te sleuren totdat zij in het Hellevuur worden geworpen. Zelfs met iemands doenja, moet men beoordelen of de gevolgen van pronken de moeite waard zijn om hasad/nazr/ zwarte magie enz. op zichzelf uit te nodigen. Moge Allah, de Verhevene ons toestaan om consequent aan Hem te denken, alleen Hem te zoeken en een leven te leiden van ikhlaas Allaahoemma amien!
