We dienen vaak een spiegel voor ons te houden. Niet om te kijken naar ons uiterlijk, maar om te kijken naar ons innerlijk. Voor onze daden is het belangrijk dat deze zuiver zijn en op de juiste wijze worden uitgevoerd. Als we onze daden vergelijken met de daden van een ongelovigen dan kunnen enkele met elkaar overeenkomen, maar de intentie ervan kan verschillen als dag en nacht. Onze daden verrichten we als aanbidding voor Allaah, de Verhevene en dat zal ook onze intentie keer op keer moeten zijn. We dienen hierbij op te letten dat we niet de eigenschappen van een ongelovigen overnemen of dat de aanbidding niet geheel zuiver is. Het leren van het juist uitvoeren van een aanbidding is dus van belang en de rol van ouders speelt hier een grote rol in.
Soerah Hud vertelt ons zes verhalen over profeten (vrede zij met hen) die naar verschillende volkeren gestuurd zijn. Ondanks dat deze volkeren op verschillende geografische locaties woonden en verschillende culturen en gewoonten hadden, leken ze erg op elkaar op gebied van waarom ze de Waarheid verwierpen. Ze verwierpen Tawheed om vele redenen, waaronder: arrogantie, neerkijken op de boodschappers omdat hun volgelingen uit de zwakken/armen bestonden, ze waren enorm trots op hun fouten en zonden. Een voorbeeld zijn de mensen van Shu’aib (die erg welvarend waren) hadden de gewoonte mensen te bedriegen, ze eisten (voor hun tijd) de grootste wonderen om te geloven, ze bespotten, beledigden, deden de boodschappers/gelovigen pijn zonder spijt en De Goddelijke Boodschap werd met spot, scepsis en twijfel beantwoord.
Van generatie op generatie
Het is belangrijk om het innerlijke van ongelovigen te begrijpen en over deze verschrikkelijke eigenschappen na te denken, om zo bij onszelf te rade te gaan in hoeverre wij deze eigenschappen bezitten. Hoeveel van ons schamen zich om als moslim over te komen en imiteren liever de ongelovigen? Hoeveel van ons staan te popelen hun zonden en ongehoorzaamheid aan hun Heer vast te leggen en te delen?
Laten we niet vergeten dat vorige naties werden vernietigd met de meest pijnlijke straffen in deze wereld en de volgende. Alhamdulillaah de oplossing voor al deze problemen van de 21e eeuw wordt nog steeds gevonden in het onderhouden van een relatie met de Qur’aan, door het lezen en reflecteren van Zijn woorden. Eén van de eigenschappen van de ongelovigen die ook in onze tijd duidelijk aanwezig is en nog steeds openlijk en trots wordt uitgesproken is: blinde trouw in het volgen van ouders/voorouders. Subhana llaah aanschouw de meest ontwikkelde zielen in onze samenlevingen met een curriculum vitae dat respect eist; maar tegelijkertijd geloven zij dat er geen God is of zij buigen hun hoofden neer voor afgoden die ze zelf hebben gekocht en naar huis hebben gedragen. Ze kunnen die afgoden die gemaakt zijn van rotsen/plastic/klei wel aanvaarden als hun God! Subhana llaah ze zien het absurde hiervan zelf niet in, omdat deze gedachten in hun kindertijd genormaliseerd werden. Waarlijk, deze verzen tonen dit aan.
Zij zeiden”O Saalih, hiervóór bevond jij je zeker onder ons als iemand waar wij onze hoop op hadden gevestigd. Verbied jij ons (nu) om datgene te aanbidden wat onze voorvaderen aanbaden? En voorwaar, wij verkeren over datgene waar jij ons naar uitnodigt (d.w.z. het monotheïsme) in dubieuze twijfel.” (Soerah Hoed: 62)
Zij zeiden (op sarcastische wijze):
“O Shu’aib, beveelt jouw gebed jou dat wij datgene moeten verlaten wat onze voorvaderen aanbaden, of dat wij ophouden om met onze bezittingen te doen wat wij willen? Waarlijk, jij bent zeker de verdraagzame, de verstandige!” (Soerah Hoed: 87)
Subhana llaah hier zien we duidelijk welke belangrijke rol ouderschap speelt en hoe ‘normaliteiten van het leven’ voornamelijk worden gevormd door wat er gebeurt in het ouderlijk huis. Velen ontwijken logica / rede / gevoel om dicht bij hun erfgoed te blijven, zodat ze dingen doen op de manier waarop hun ouders deze deden en hun manier van religie praktiseren volgen.
Zelfs in moslimhuizen worden verkeerde manieren van aanbidding (culturele bid’ah) van generatie op generatie doorgegeven. Sommigen zullen, zelfs als ze gecorrigeerd zijn, de waarheid verwerpen om de manier van aanbidding van de voorouders te volgen. Het kan voor iedereen heel moeilijk zijn om te accepteren dat hun voorouders het simpelweg bij het verkeerde eind hadden. Alhamdulillaah een belangrijke lering die ouders hieruit kunnen trekken is; begrijp hoe sterk de loyaliteit van kinderen naar hun ouders is om hun manier van aanbidden en hun manier van bepaalde dingen doen te begrijpen. Men zou dit voordeel moeten gebruiken voor een eeuwige beloning (sadaqah djaariyah) en ervoor moeten zorgen dat de edelstenen van de Qur’aan en de Soennah in hun huizen verblijven, zodat in shaae Allaah hun nakomelingen zich zullen vormen tot abds (dienaren) van Allaah, de Verhevene in shaae Allaah.
